Herinneren

Een paar weken geleden kreeg ik vanuit de schrijfcursus de opdracht: Beschrijf een jeugdherinnering.

Ik beschreef een oud moment vanuit hoe ik het als kind had ervaren. Pijnlijk, eenzaam, teleurgesteld. Een moment in mijn kindzijn die mijn verdere leven heeft beïnvloed. 

Ik weet dat ik deze gebeurtenis eerder al pratend heb gedeeld met de betrokken mensen. Voor mij een heel ding, voor de ander een 'Oh ja? Daar weet ik niks meer van' moment. 

Een reactie waardoor ik mijn gevoel erover naast me neer legde, want wat kan ik er dan nog mee? 

Maar door deze schrijfopdracht kon ik de opgeslagen herinnering opnieuw onder de loep nemen. 

Wat gebeurde er nou eigenlijk? Hoe zag ik dat toen, hoe zie ik dat nu? Wat deed het met mij? En wat zijn de gevolgen die het heeft gehad op hoe ik mijn leven ben gaan leven? Hoe ik mijn leven nù leef?

Het is als een verzwaringsdekentje dat ik eindelijk aan de kant heb gelegd. Veel later dan nodig, want ik had er al lang niks meer aan. Wat een ruimte geeft dat!

Het is een voorbeeld van wat een 'simpele' schrijfoefening kan losmaken. Kan je je indenken hoe het zou zijn als je jouw thema door middel van schrijven én familieopstellingen aan zou gaan? 

Gebruik de opstellingen om te bewegen, en het schrijven om te vertragen, om er bij te blijven zo lang als nodig is.

Wat een verschil kan dat zijn voor de rest van je leven! Retespannend, natuurlijk! Maar wil jij je echt nog verstoppen onder dat vergane oude dekentje? Laat dat gewicht gaan, en ontdek! De wereld nog mooier dan je tot nu toe al weet!

Neem contact op voor de mogelijkheden, of neem een kijkje in de Agenda of het Aanbod! 😘